กระแส

n. 1. current, stream, tide, flow;

2. trend, tendency, drift; 3. tenor; 4. course, chain, continuity.

เส้นกระแส- a measuring tape, rope or line;

กระแสความ- the course, progress or advancement of a matter in dispute; กระแสรับสั่ง- a royal command, order or edict, an order issued by royalty; กระแสลม, กระแสน้ำ- currents of wind or water; กระแสเสียง- the volume of a sound issuing forth; กระแสสลับ- alternating electric current.

กระแสน้ำที่ออกมาจากท่อน้อยมาก The flow of water from the pipe is very small.

กระแสความเห็นของสาธารณชนเป็นไปในทางสังคมนิยม The trend of public opinion is socialistic. จากกระแสเสียงของท่านผมลงเนื้อเห็นว่าท่านยอมจำนน From the tenor of his voice, I concluded that he has given in. กระแสแห่งความคิดของเขาต้องสะดุดหยุดลงเพราะเสียงอึกทึก The continuity of his thought was interrrupted by a loud noise. กระแสน้ำเชี่ยวเกินกว่าที่จะใช้เรือพาย The current is too swift for a row-boat. กระแสแห่งชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไป The current of her life changed.